Vorige week trok ik, op uitnodiging van Rémy Martin, met enkele collega-journalisten naar het Franse Cognac. Het werd een korte, krachtige trip.
Donderdagavond - We dineren in La Ribaudière (1 Michelin*), aan de oevers van de Charente. Gastheer van dienst is Patrick Mariuz, brand ambassador bij Rémy Martin. Hij stelt meteen voor om te starten met een origineel aperitief, op basis van de Rémy Martin VSOP (very superior old pale). Ik kies voor een cognac met ginger ale en enkele ijsblokjes: een ideaal huwelijk wat mij betreft. Collega Walter gaat voor de cognac-tonic, iets te bitter naar mijn smaak. We krijgen er enkele lekkere hapjes bij geserveerd, maar niets wat onze smaakpapillen buitengewoon prikkelt. Bij het voorgerecht, een combinatie van een lokale foie gras en een tartaar van eendenborst in notenolie (32 euro) lukt dat al iets beter. Maar het is pas bij het hoofdgerecht, een ronduit succulent stuk rundvlees (75 euro voor 2 personen), dat we overtuigd worden dat dit restaurant in Bourg Charente terecht een ster kreeg. Ook het wijntje dat erbij wordt geserveerd, mag er best wezen. Voor de 'fun' is chef Thierry Verrat begonnen met de productie van zijn eigen wijn met de druiven uit de wijngaard naast het restaurant. Een geslaagd experiment!
Zoals het hoort in Frankrijk passeert ook hier na het hoofdgerecht de 'kaastrolley', in La Ribaudière is dat een flink uit de kluiten gewassen exemplaar met de heerlijkste harde en zachte kazen. Maar omdat we weten dat er nog een food pairing met cognac en desserten volgt, beperken we ons tot een drietal stukjes.
En hoewel ik geen 'dessertenmens' ben, smaken de Barbe à papa, mini cannelés en andere dessertjes overheerlijk. Ik mag zelfs aan de slag in de moleculaire keuken van de chef (het resultaat ziet u NIET op de foto, ik bespaar het u - ere wie ere toekomt)
Na al dat lekkers zakken we nog af naar Louise, de cocktailbar van Hotel François Premier , omdat we zeker de Sidecar willen proeven, een cocktail van cognac, cointreau en citroensap. De cocktail valt in de smaak bij de heren, maar voor collega Valérie en mezelf is het iets te zurig. Ik ga dan maar voor de Cognac Mule, de lokale variant op de Moscow Mule, origineel een mix van wodka, ginger ale, suikersiroop, limoen en munt, geserveerd in een koperen emmertje. In Cognac vervangt men de wodka door - évidemment - cognac. Spek naar mijn bek! En zo blijven we nog wel een tijdje hangen in de bar en verbroederen we met de lokale jonge ondernemers, allemaal enthousiaste kerels die op de één of andere manier betrokken zijn bij de productie van de drank die hun kleine dorp op de wereldkaart zette. Een geslaagde avond!
(Foto's: Leentje De Leeuw)
Cocktailrecepten vind je op de website van Rémy Martin. Laat het smaken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten