Koken met Mies Meulders

Mies Meulders ken je waarschijnlijk als radiostem en tv-gezicht, maar deze ondernemende dame weet ook van wanten als het op lekker vegetarisch koken aankomt. Met grootouders die alles zelf kweekten in hun moestuin en een mama die elke dag versgekookte lekkernijen op tafel zetten voelt ze zich als kind al culinair verwend. Vanaf haar twaalfde staat ze zelf aan het fornuis om met pastasaus te experimenteren en drie jaar later kookt ze lekker Vlaams voor de kindjes waar ze gaat babysitten.

Op haar zeventiende beslist ze om vegetariër te worden en gaat ze zelf op ontdekkingstocht in de bioshop waar ze zich waagt aan vegetarische burgers, plantaardige broodsmeersels en nog veel meer.
Op restaurant en in de verzamelde backstage-keukens is ze het al snel beu om voor een konijn op twee benen versleten te worden en gaat ze op zoek naar ‘andere keukens’ waar je als vegetariër volwaardig en warm kan eten. Het is het begin van haar grote liefde voor de Indische, Indonesische, Thaise en vele andere wereldkeukens.

Een cursus Vedisch koken, kooklessen in Chan Mai en veel doe het zelverij leren haar meer en beter koken. Met die ervaring groeit haar liefde voor eten nog, hoewel ze dat niet meer voor mogelijk hield. Maar ze wil meer én beter tegelijk: rijk eten, Bourgondisch eten met respect voor haar lichaam. Door de juiste dingen te eten een energiek lijf én blij hoofd krijgen.
Proefondervindelijk merkt ze wat het vermijden en toevoegen van bepaalde dingen met haar doen. De chemie van eten in een mensenlichaam... En ze wil weten hoe die vork precies aan de steel zit.

Ze leert, studeert en experimenteert met alles wat ze kan vinden over voeding en vitaliteit. Over de kettingreacties van suiker, vlees, additieven en chemicaliën in voeding.

Mies: "Mijn liefde voor alles wat uit de natuur komt, de weelde aan groenten, granen en al de rest is groot, heel groot. Mijn passie voor hemelse gerechten en tongstrelende suikervrije desserten is al gauw niet meer onder stoelen of banken te steken. Ik krijg zo’n zin al wat ik ken en kan te delen. Dus begin ik kooklessen te geven. Kooklessen voor mensen met grote goesting naar méér,
voor mensen die hongeren naar Bourgondisch-vegetarisch eten, voor bewuste mensen die kiezen voor de ideale tandem lekker & gezond. Koken en eten als pure verwennerij en voeding als medicijn, ja ja jaaaaaa!"


Op haar website vind je meer informatie en je kan er ook inschrijven voor de kooklessenreeksen die starten in september. Prijs per les: 45 euro, voor tien lessen betaal je 400 euro.

Cognac 'in the mix'

Vorige week trok ik, op uitnodiging van Rémy Martin, met enkele collega-journalisten naar het Franse Cognac. Het werd een korte, krachtige trip.


Donderdagavond - We dineren in La Ribaudière (1 Michelin*), aan de oevers van de Charente. Gastheer van dienst is Patrick Mariuz, brand ambassador bij Rémy Martin. Hij stelt meteen voor om te starten met een origineel aperitief, op basis van de Rémy Martin VSOP (very superior old pale). Ik kies voor een cognac met ginger ale en enkele ijsblokjes: een ideaal huwelijk wat mij betreft. Collega Walter gaat voor de cognac-tonic, iets te bitter naar mijn smaak. We krijgen er enkele lekkere hapjes bij geserveerd, maar niets wat onze smaakpapillen buitengewoon prikkelt. Bij het voorgerecht, een combinatie van een lokale foie gras en een tartaar van eendenborst in notenolie (32 euro) lukt dat al iets beter. Maar het is pas bij het hoofdgerecht, een ronduit succulent stuk rundvlees (75 euro voor 2 personen), dat we overtuigd worden dat dit restaurant in Bourg Charente terecht een ster kreeg. Ook het wijntje dat erbij wordt geserveerd, mag er best wezen. Voor de 'fun' is chef Thierry Verrat begonnen met de productie van zijn eigen wijn met de druiven uit de wijngaard naast het restaurant. Een geslaagd experiment!



Zoals het hoort in Frankrijk passeert ook hier na het hoofdgerecht de 'kaastrolley', in La Ribaudière is dat een flink uit de kluiten gewassen exemplaar met de heerlijkste harde en zachte kazen. Maar omdat we weten dat er nog een food pairing met cognac en desserten volgt, beperken we ons tot een drietal stukjes.



En hoewel ik geen 'dessertenmens' ben, smaken de Barbe à papa, mini cannelés en andere dessertjes overheerlijk. Ik mag zelfs aan de slag in de moleculaire keuken van de chef (het resultaat ziet u NIET op de foto, ik bespaar het u - ere wie ere toekomt)

Na al dat lekkers zakken we nog af naar Louise, de cocktailbar van Hotel François Premier , omdat we zeker de Sidecar willen proeven, een cocktail van cognac, cointreau en citroensap. De cocktail valt in de smaak bij de heren, maar voor collega Valérie en mezelf is het iets te zurig. Ik ga dan maar voor de Cognac Mule, de lokale variant op de Moscow Mule, origineel een mix van wodka, ginger ale, suikersiroop, limoen en munt, geserveerd in een koperen emmertje. In Cognac vervangt men de wodka door - évidemment - cognac. Spek naar mijn bek! En zo blijven we nog wel een tijdje hangen in de bar en verbroederen we met de lokale jonge ondernemers, allemaal enthousiaste kerels die op de één of andere manier betrokken zijn bij de productie van de drank die hun kleine dorp op de wereldkaart zette. Een geslaagde avond!

(Foto's: Leentje De Leeuw)

Cocktailrecepten vind je op de website van Rémy Martin. Laat het smaken!